ใช้ 'ดอกเบี้ย' ยังไงให้เป็นรายได้

ดอกเบี้ย คือ ผลตอบแทนจากการลงทุนที่ได้ผู้ลงทุนได้รับจากการสูญเสียโอกาสใช้เงินหรือสินทรัพย์ไปในการลงทุนในรูปแบบหรือโครงการอื่นๆ (โดยจะอยู่ในรูปแบบตัวเงินหรือรูปแบบอื่นได้) เช่น ธนาคารจ่ายดอกเบี้ยให้กับผู้ฝากเงิน ผู้กู้ชำกระเงินต้นและดอกเบี้ยให้กับผู้กู้ ผู้เช่าโรงเรือนชำระค่าเช่าเป็นผลผลิตสินค้าจากการผลิตในโรงเรือน

การกำหนดอัตราดอกเบี้ยโดยปรกติแล้วจะสัมพันธ์กับปัจจัยดังต่อไปนี้

• ความเสี่ยงของการลงทุน (เสี่ยงจากการที่ผู้ลงทุนจะไม่ได้รับเงินต้นหรือดอกเบี้ยคืน) ซึ่งโดยหลักการแล้ว อัจราดอกเบี้ย (ผลตอบแทน) จะต้องสูงกว่าเงิยลงทุนโดยพิจารณาเรื่องความเสี่ยงไว้แล้ว เช่น ลูกหนี้ที่มีประวัติดีหรือมีฐานะดีจะได้ดอบเบี้ยที่ตำกว่าลูกหนี้ที่มีประวัติเบี้ยวหนี้หรือมีฐานะที่ยังไม่ค่อยสู้ดีนัก (หมายเหตุ: หนี้ที่รัฐบาลเป็นผู้ออก เช่น ตราสารหนี้ของรัฐ จะถือว่าไม่มีความเสี่ยง)

• การเสียโอกาสในการลงทุนอื่น คือ การที่เงินลงทุนจะลงทุน (ที่จะลงทุนในอันนี้) ได้ดอกเบี้ย (ผลตอบแทน) น้อยกว่า ในโครงการอื่น เช่น เพื่อนขอยืมเงินโดยให้ดอกเบี้ยร้อยละ 3 ต่อปี แต่ถ้าคุณเอาเงินจำนวนเดียวกันไปลงทุนอย่างอื่นที่ได้ดอกเบี้ยมากกว่า เช่น ร้อยละ 5 อัตราสูญเสียโอกาสจะเท่ากับร้อยละ 2

• มูลค่าเงินที่ลดลง (สะท้อนจากราคาขชองสินค้าและบริการที่เพิ่มในอนาคต) หมายถึงมูลค่าของเงืนจะลดลงตามเวลา (เนื่องจากแต่ละปีเงินเฟ้อจะกดมูลค่าเงินลงทำให้ราคาสินค้าหรือบริการจะเพิ่มขึ้น เช่น ปี นี้เงินเฟ้อเฉลียอยู่ที่ร้อยละ 6 ทำให้เราต้องซื้อของแพงขึ้นร้อยละ 6 เพื่อให้ได้สินค้าเท่าเดิม)

ดังนั้นเพื่อชดเชยมูลค่าที่ลดลงและสร้างรายได้จริงจากเงินที่ลงทึน อัตราดอกเบี้ยควรจะพิจารณาชดเชยจากปัจจัยทั้ง 3 ส่วนที่อ้างถึงข้างต้น